Nienke

Alsof ze nooit weg was geweest. Alles aan deze plek voelde bekend, maar was toch anders. Ze had weer een functie, maar haar taken waren veranderd. Waar ze voorheen het gewicht moest dragen van jaren, en tamelijk resoluut was ontslagen uit die functie. Was ze nu weer terug om een volstrekt andere reden. Dit werk had ze nog nooit gedaan, alles was nieuw voor haar maar ze vertrouwde erop dat ze zou…

En pas wanneer de wereld onder onze voeten wegzakt als Atlantis in de zee zijn we ons bewust van wat we hebben gedaan. Tot die tijd ontkennen we collectief en blijven we marionetten in een falend systeem. Geef je daar niet willoos aan over, zeker niet wanneer je toekomstige generaties op de wereld hebt gezet. Blijf niet kopen maar kijk naar wat je hebt, hergebruik, geef weg of recycle. Steek…

Ze heeft gekeken en geleerd. Met een snelle zwieper gooit zij haar hoofd in haar nek, lacht haar tanden bloot en haar blonde haren tekenen een cirkel in de lucht rond haar hoofd. Lange nagels aan kleine handen gebaren als een sierlijke waaier terwijl een heup knikt en ze een gestrekt gehakt been naar voren gooit. “Hoer!” zeiden ze vroeger al. Ze was 13 toen. Ondanks een bril en alle uiterlijke…

Het liep naar het einde van het jaar, voor Verdriet altijd een periode van bezinning en reflectie… zo ook dit jaar. Verdriet zat te rekenen, ze woonde hier al lang. Zeker een mensenleven lang. Ze was zich vaak niet bewust van de tijd, en moest aan de hand van gebeurtenissen altijd terug redeneren hoeveel tijd daar tussenin had gelegen. En nu was er dan weer een jaar voorbij. Zoef, zomaar. Ze…

“Hallo!” Roept een vrolijke man in groen tenue. “Ik zal me even voorstellen, ik ben de jager”. Ik geef hem weifelend een hand. “Ja, ik moet even achterin het land zijn. We hebben namelijk enorme overlast van vossen”. Ik veins lichte schrik en vraag: “oh jee, overlast? We? Ik heb nergens last van, wat is er gebeurt?”. Blij met mijn betrokkenheid vervolgt hij: “ja, nou… hij heeft 4 kippen doodgemaakt tijdens mijn…

Op zoek naar mijn iets. Gisteren kreeg ik op mijn donder, van mijn lief nog wel. We hadden net de deur van onze zaak achter ons op slot gedraaid en heel recalcitrant geroepen dat we de rest van de dag vrij zouden nemen. Na veel jaren van hard werken heeft mijn lief dit jaar uitgeroepen tot het jaar van bezinning, rust en genieten. Blijkbaar vind hij het nog lastig om hiermee in het…

Met een betraand gezicht drukt zij het kleine dode hondenlijfje tegen het geëlektrocuteerde dier dat aan haar jas vastgenaaid zit. De vergeelde dode snuit van het hondje zakt weg in de dikke pels van wat ooit een vos, wasbeer of misschien zelfs een hond was. Haar lange laknagels strelen liefkozend door de krullerige vacht op het stijve dode vlees. “Ze was een echte vriendin” verzucht ze. Haar vriendin geeft haar een korte…